Вёска Вострава
Паселішчы з назвамі Востраў, Вострава, Астравы ў Беларусі сустракаюцца паўсюдна. Усе гэтыя назвы вытворныя аднаго слова “востраў”. Не выключэнне і назва лепельскай вёскі Вострава. Яе можна патлумачыць наступным чынам – участак сушы, акружаны вадой ці балотам, участак сушы, не заняты лесам, ці поле сярод лесу.
Пра паходжанне Вострава існуе паданне. Даўным-даўно прабіраўся скрозь дрымучыя лясы і тванныя балоты нейкі рыцар са сваёй дружынай. Выйшлі людзі на сухое месца, менавіта туды, дзе да нядаўняга часу існавала Вострава, і засталіся жыць. А паселішча сваё так і назвалі — Вострава.
Дакументальных крыніц, якія б сведчылі аб часе ўзнікнення паселішча, няма, а, можа, пакуль яшчэ не знайшлі дапытлівыя краязнаўцы. Вядома толькі, што на пачатку ХХ стагоддзя вёска ўжо існавала, дакладней, не вёска, а два засценкі. Так некалі называлі невялікія паселішчы, якія знаходзіліся недалёка адзін ад другога, з аднолькавай назвай. Першы і другі называліся Вострава. У адным засценку налічвалася восем двароў, у другім — чатыры. Знаходзіліся паселішчы ў складзе Барысаўскага павета Мінскай губерні.
У 1930-я гады Вострава існавала як тры асобныя паселішчы: Востраў-1 – дзесяць двароў, Востраў-2 – чатыры і Востраў-3 – дзевяць двароў. Тады ж вёскі перададзены ў склад Лепельскага раёна Віцебскай вобласці.
Нягледзячы на тое, што асобныя часткі вёскі знаходзіліся на значнай адлегласці адна ад другой, усё ж такі жыхары кожнага Вострава адчувалі сябе аднавяскоўцамі, жыхарамі аднаго населенага пункта. Так было да таго часу, пакуль вострава не пакінуў апошні жыхар на пачатку ХХІ стагоддзя.
Валерый ТУХТА,
краязнавец.
