Пральня ў Лепелі
У глыбіні двара, які месціцца па вуліцы Ленінская паміж гарадской лазняй і магазінам “Дражна” — уваход у асобны будынак. Асталявалася тут пральня камунальнага ўнітарнага вытворчага прадпрыемства “Бароўка”. Прыёмшчыца заказаў Тамара Загарулька зазначыла:
— Выконваем заказы прадпрыемстваў, устаноў і насельніцтва па мыцці і ачыстцы ад бруду бялізны, адзення, куртак, спецвопраткі, падушак, пярын і іншых рэчаў паўсядзённага ўжытку. Вытворчы працэс максімальна механізаваны і аўтаматызаваны, устаноўлена сучаснае імпартнае абсталяванне, таму працуе разам са мной толькі адзін аператар Раіса Грыдасава. Удвух спраўляемся.
— Якія машыны і механізмы выкарыстоўваеце?
— Перш за ўсё тры прафесійныя пральныя машыны расійскай вытворчасці — у залежнасці ад вагі рэчаў, якія трэба давесці да ладу.
У нас маецца дзве сушкі. Прытым адна з іх была куплена і зманціравана зусім нядаўна — каля аднаго года таму.
Ужо тры гады надзейна працуе сучасны прасавальны каток (каландар).
Сёлета зманціравана новая сістэма вентыляцыі — сучасная выцяжка, пасля чаго поўнасцю знік з паветра нават кандэнсат і дробны пыл. Створаны амаль ідэальныя ўмовы для працы.
У пральні чатыры вялікія памяшканні: для прыёму бялізны і іншых рэчаў, а таксама мыцця, сушкі і прасавання. Акрамя таго, маецца невялікі пакой для адпачынку, душавая і прыбіральня.
— Якія расцэнкі?
— Напрыклад, мыццё, сушка і прасаванне аднаго кілаграма бялізны каштуе 23,5 тысячы рублёў, а рабочых куртак і спецвопраткі — 22,4 тысячы.
Асабліва хачу звярнуць увагу на такую бытавую паслугу, як чыстка падушак з выкарыстаннем спецыяльных фільтраў, з апрацоўкай ультрафіялетавымі промнямі, поўным вызваленнем пер’я ад бруду, кляшчоў і іншых мікраскапічных насякомых і заменай старой насыпкі падушкі на новую, што каштуе ўсяго 17,6 тысячы рублёў за адзін кілаграм.
— Якія вынікі вытворчай дзейнасці пральні за дзесяць месяцаў?
— Усяго аказана бытавых паслуг на 578 мільёнаў рублёў.
Мікалай ГАРБАЧОЎ.
На здымку: (злева направа) прыёмшчыца заказаў Тамара Загарулька і аператар пральнага абсталявання Раіса Грыдасава.
Фота аўтара.